Успомнім усіх паіменна!
Успомнім сэрцам сваім!
Гэта патрэбна не мёртвым —
Гэта патрэбна жывым!.
Р. Раждзественскі.

1. Кавелька Адам Цімафеевіч — партызан брыгады імя Кірава Пінскага злучэння. Загінуў.
2. Максімчык Міхаіл Іванавіч, нарадзіўся ў 1920 г., з 26.07.43 партызанскі сувязны брыгады імя Кірава Пінскага злучэння. Загінуў 8.03.44.
3. Максімчык Павел Іванавіч, нарадзіўся ў 1923 г. З 18.05.43 партызан атрада імя Калініна брыгады імя Кірава Пінскага злучэння. Загінуў 16.04.44, пахаваны ў в. Велута
4. Радзюк Фёдар Іванавіч, нарадзіўся ў 1916 г., са снежня 1942 г. — сувязны брыгады імя Кірава Пінскага злучэння. Загінуў 13.04.43.

Ветэраны-партызаны, якія памерлі пасля вайны:

1. Дзедзін Іван Пракопавіч, атрад “За Радзіму”
2. Хомка Аляксей Іванавіч
3. Хлуд Сцяпан Ігнатавіч
4. Прымаковіч Іван Васільевіч

Ахвяры фашысцкага тэрору (расстраляныя)

1. Гушчэня Аляксей Іванавіч, 1922 г.н., дэпутат сельсавета.
2. Драбочын Антон Адамавіч, 1918 г.н.
3. Каліноўскі Кандрат Еўтухавіч, 1907 г.н., падпаліў фураж, адабраны акупантамі ў насельніцтва.
4. Каховіч Анатоль Гаўрылавіч.
5. Каховіч Сцепаніда Сцяпанаўна.
6. Каховіч Тальян Гаўрылавіч, 1912 г.н., савецкі актывіст
7. Качановіч Вольга Адамаўна, 1924 г.н.
8. Кошаль Даміна Аляксееўна, 1914 г.н.
9. Кошаль Мікалай Сяргеевіч, 1891 г.н.
10. Максімчык Іван Фёдаравіч, 1896 г.н.
11. Шыйч Адам Малафеевіч, 1921 г.н., падпаліў фураж, адабраны акупантамі ў насельніцтва.
12. Юрко Кацярына Васільеўна, 1910 г.н.
13. Дзятлавіцкі Мотл, 1898 г.н., яго жонка Соня, 1896 г.н., іх двое дзяцей: Рэйзе, 1930 г.н., Хаім, 1935 г.н.
14. Леер Давыд Майсеевіч, 1888 г.н., Янкель Майсеевіч, 1892 г.н., Хава Майсееўна, 1911 г.н.
15. Леер Эстэр, 1918 г.н., Абраша, 1940 г.н., Лоба, 1941 г.н.
16. Луцкі Герш, 1900 г.н., яго жонка Броха, 1902 г.н.
17. Луцкі Янкель, 1875 г.н., яго жонка Брэйне, 1878 г.н., іх трое дзяцей: Мовша, 1905 г.н., Броха, 1910 г.н., Песя, 1914 г.н.
18. Штэмберг Ашэр Хаімавіч, 1913 г.н., Хайка Хаімаўна, 1915 г.н., Люба Хаімаўна, 1918 г.н.

Жыхары в. Велута, вывезеныя на прымусовыя работы ў Германію:

1. Арэхва Касьян Іванавіч
2. Арэхва Павел Аляксеевіч
3. Арэхва Уладзімір Рыгоравіч
4. Арэхва Даліна Іванаўна
5. Арэхва Міхаіл Іванавіч
6. Арэхва Аляксей Васільевіч
7. Герасімовіч Міхаіл Адамавіч
8. Дзедзіна Вольга Васільеўна
9. Зылевіч Павел Анісімавіч
10. Каліноўскі Аляксей Іванавіч
11. Каліноўская Ніна Іванаўна
12. Каховіч Аляксей Аляксеевіч
13. Каховіч Аляксей Фёдаравіч
14. Каховіч Марыя Рыгораўна
15. Каховіч Павел Сяргеевіч
16. Каховіч Мікалай Адамавіч
17. Каховіч Павел Канстанцінавіч
18. Каховіч Аляксей Ціханавіч
19. Кашэль Сідар Ануфрыевіч
20. Максімчык Фёдар Фёдаравіч
21. Максімчык Праскоўя Якімаўна
22. Максімчык Хрысціна Іванаўна
23. Наварыч Сцяпан Пятровіч
24. Прымаковіч Аляксей Васільевіч
25. Прымаковіч Сцяпан Васільевіч
26. Рамановіч Рыгор Адамавіч
27. Сайко Васіль Маркавіч
28. Сайко Фёдар Якаўлевіч
29. Сайко Дар’я Іванаўна
30. Хлуд Паўліна
31. Хадатчук Яўгенія Рыгораўна
32. Хадатчук Сяргей Маркавіч
33. Шмат Канстанцін Фёдаравіч
34. Юрко Вольга Іванаўна
35. Юрко Зінаіда Іванаўна

Жыхары Велуты, якія загінулі на франтах Вялікай Айчыннай вайны:

1. Арэхва Васіль Іванавіч, радавы, стралок 224 сп. 4 сд, загінуў 6.03.45, пахаваны ў н.п. Клесін акругі Брандэнбург (Германія).
2. Арэхва Іван Васільевіч, нарадзіўся ў 1921 г., радавы, падносчык патронаў да кулямётаў 920 сп. 247 сд, загінуў 9.02.1945, пахаваны ў Лебус (Германія).
3. Гардзюк Павел Сцяпанавіч, нарадзіўся ў 1918 г., радавы, стралок, памёр ад ран 25.02.1945, пахаваны на могілках г. Бартэнштэйн (Усходняя Прусія).
4. Гардзюк Уладзімір Адамавіч, нарадзіўся ў 1925 г., радавы, стралок 1234 сп 370 сд, загінуў 16.02.1945, пахаваны ў Лебус (Германія).
5. Дзедзін Мікалай Васільевіч, нарадзіўся ў 1906 г., радавы, гарматны нумар 482 знішч. Танк. 6-на, загінуў 19.03.1945г., пахаваны ў Памераніі (Германія).
6. Драбовіч Дзям’ян Васільевіч, нарадзіўся ў 1926 г., радавы, стралок, прапаў без вестак у маі 1945 г.
7. Кавелька Іван Цімафеевіч, нарадзіўся ў 1909 г., радавы, памёр ад ран 28.07.1945, пахаваны ў г. Мостна.
8. Каліноўскі Фёдар Мацвеевіч, нарадзіўся ў 1904 г., радавы, стралок 192 сп 162 сд, загінуў 20.04.1945 г., пахаваны на цывільных могілках у г. Грайфенхагін (Польшча).
9. Каховіч Андрэй Уласавіч, нарадзіўся ў 1913 г., радавы, сапёр 920 сп 247 сд, загінуў 15.02.1945 г., пахаваны ў г. Лебус (Германія).
10. Каховіч Васіль Адамавіч, радавы, стралок, прапаў без вестак 14.02.1945.
11. Каховіч Васіль Пракопавіч, нарадзіўся ў 1926 г., радавы, стралок 830 сп 238 сд, загінуў 20.04.1945 г., пахаваны на цывільных могілках в.Нівервізе, р-н Шведт на р.Одэр (Германія).
12. Каховіч Фама Іванавіч, нарадзіўся ў 1913 г., радавы 920 сп 247 сд, памёр ад ран 13.03.1945, пахаваны ў г. Саранск (Расія).
13. Клімчук Апанас Сяргеевіч, радавы, стралок 785 сп 144 сд, загінуў 13.03.1945, пахаваны ў м. Глабунец г. Кройцбург (Усходняя Прусія).
14. Кошаль Марка Емяльянавіч, нарадзіўся ў 1911 г., радавы, стралок 1234 сп 370 сд, загінуў 5.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).
15. Кошаль Сцяпан Трафімавіч, нарадзіўся ў 1909 г., радавы, стралок 909 сп 247 сд, загінуў 30.01.1945 г., пахаваны ў г. Альт—Цырніцыгель акругі Брандэнбург (Германія).
16. Лемза Гаўрыла Рыгоравіч нарадзіўся ў 1912 г., радавы, стралок 920 сп 247 сд, загінуў 13.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).
17. Наварыч Міхаіл Пятровіч нарадзіўся ў 1921 г., радавы, загінуў 8.08.1944, пахаваны ў г. Рыга (Латвія).
18. Нейман Іосіф Шаевіч, радавы, стралок, памёр ад ран 19.03.1945, пахаваны ў г. Ладушкін Калінінградская вобл. (Расія).
19. Сайка Дзям’ян Маркавіч, нарадзіўся ў 1925 г., радавы, сапёр 657 асоб. сапёр. б-на 370 сд, загінуў 15.03.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).
20. Сайка Фёдар Раманавіч, радавы, стралок, прапаў без вестак 24.03.1945.
21. Тарасеня Мікалай Іванавіч, радавы, стралок, загінуў 15.03.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).
22. Хадатчук Яфім Іванавіч, нарадзіўся ў 1911г., радавы, стралок 920 сп 247 сд, загінуў 9.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).
23. Хадатчук Аляксей Апанасавіч загінуў на фронце.
24. Хлуд Андрэй Фёдаравіч, нарадзіўся ў 1911 г., радавы, кулямётчык 920 сп 247 сд, загінуў 15.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).
25. Хлуд Апанас Рыгоравіч, радавы, стралок, загінуў 12.03.1945, пахаваны на паўночным захадзе акругі Брандэнбург (Германія).
26. Хлуд Гардзей Фаміч, нарадзіўся ў 1918 г., радавы, стралок 246 сп 104 сд, прапаў без вестак 13.09.1941.
27. Хлуд Іван Аляксеевіч, гв. радавы, стралок 212 гв. сп, загінуў 1.11.1944, пахаваны на Прыекульскіх брацкіх ваенных могілках г. Ліепая (Латвія).
28. Хлуд Рыгор Цімафеевіч, нарадзіўся ў 1906 г., радавы, стралок, прапаў без вестак у чэрвені 1941 г.
29. Хлуд Сцяпан Маркавіч, нарадзіўся ў 1916 г., радавы, сапёр 657 асоб. сапёр. б-на 370 сд, загінуў 15.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).
30. Шмат Уладзімір Якаўлевіч, нарадзіўся ў 1920 г., радавы, прапаў без вестак у лютым 1945.
31. Шыйч Аляксей Сцяпанавіч 1924 г., загінуў на фронце.
32. Юрко Васіль Сцяпанавіч, нарадзіўся ў 1912, радавы, стралок 101 сп 4 сд, загінуў 24.04.1945, пахаваны ў в. Нойтнедорф (Германія).
33. Юрко Павел Кірылавіч, нарадзіўся ў 1915 г., радавы, стралок 232 сп 370 сд, загінуў 3.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Удзельнікі Вялікай Айчыннай вайны, якія вярнуліся з фронта:

1. Арэхва Сцяпан Піліпавіч (інвалід)
2. Арэхва Канстанцін Рыгоравіч (інвалід) — памёр
3. Арэхва Апанас Тарасавіч — памёр
4. Арэхва Іван Васільевіч — памёр
5. Арэхва Васіль Дзмітравіч — памёр
6. Волін Мікалай Андрэевіч
7. Гардзюк Павел Савіч — памёр
8. Гардзюк Пётр Марцінавіч — памёр
9. Гушчын Апанас Рыгоравіч — памёр
10. Гардзюк Васіль Піліпавіч — памёр
11. Гардзюк Уладзімір Савіч — памёр
12. Дзедзін Іван Пракопавіч (інвалід) — памёр
13. Дырман Сяргей Касьянавіч — памёр
14. Драбовіч Аляксей Раманавіч — памёр
15. Дзедзін Павел Апанасавіч — памёр
16. Зылевіч Архіп Анісімавіч — памёр
17. Каліноўскі Архіп Іванавіч — памёр
18. Клімчук Міхаіл Васільевіч — памёр
19. Клімчук Міхаіл Лаўрэнцевіч
20. Кавальчук Мікалай — памёр
21. Клімчук Аляксей Сідаравіч — памёр
22. Каховіч Аляксей Тарасавіч — памёр
23. Каховіч Адам Сідаравіч
24. Каховіч Сідар Савіч — памёр
25. Каховіч Марк Ціханавіч — памёр
26. Каховіч Канстанцін Піліпавіч — памёр
27. Каховіч Піліп Фёдаравіч — памёр
28. Каховіч Іван Фёдаравіч — памёр
29. Каховіч Аляксей Іванавіч — памёр
30. Каховіч Сяргей Іванавіч — памёр
31. Наварыч Васіль Аляксандравіч (інвалід) — памёр
32. Насеня Аляксей Барысавіч
33. Сайка Фёдар Маркавіч — памёр
34. Сайка Адам Апанасавіч — памёр
35. Сайка Фёдар Сідаравіч
36. Хомка Аляксей Іванавіч — памёр
37. Шыйч Іван Іванавіч (інвалід) — памёр
38. Хадатчук Аляксей Васільевіч — памёр
39. Хадатчук Лаўрэнцій — памёр
40. Шмат Канстанцін Фёдаравіч — памёр
41. Шыйч Іван Іванавіч (інвалід) — памёр
42. Юрко Фёдар Міхайлавіч — памёр
43. Юрко Васіль Міхайлавіч — памёр

Вернутыя імёны

Некаторыя ўраджэнцы Лунінеччыны былі гвалтоўна рэпрэсіраваны яшчэ да ўваходжання Заходняй Беларусі ў СССР — частка з іх з 20-х гадоў жылі ў Савецкім Саюзе, служылі ў Чырвонай Арміі, а шмат хто перайшоў мяжу ў БССР у пошуках лепшай долі. Аднак замест заможнага жыцця пры калгасным ладзе яны марнаваліся ў лагерах вядомага цяпер ГУЛАГа. Пасля далучэння Заходняй Беларусі да СССР у верасні 1939 г. сталі больш масавымі рэпрэсіі, якія пачаліся неўзабаве. Амаль адразу ж былі арыштаваны буйныя польскія чыноўнікі, памешчыкі, уладальнікі прадпрыемстваў, афіцэры, палітычныя дзеячы. У лютым 1940 г. пад прымусам былі вывезены разам з сем’ямі ў Сібір мясцовыя чыноўнікі, асаднікі, служачыя лясной аховы. Праз два месяцы такі ж лёс напаткаў сем’і “кулакоў”. Летам 1940 г. былі высланы бежанцы з Польшчы, якія пасля нападу на яе Германіі ўцяклі ў Заходнюю Беларусь. Гэты тэрор працягваўся да самага пачатку Вялікай Айчыннай вайны.

Пачынаючы з 50-х гадоў, але асабліва ў апошні час, многія з нашых рэпрэсіраваных землякоў былі рэабілітаваны. Сярод іх — людзі рознага ўзросту, прафесій, нацыянальнасцей. Аб’яднала іх адно — усе яны сталі бязвіннымі ахвярамі антычалавечай тэрарыстычнай машыны.

Спіс, складзены Т.В. Канапацкай на падставе матэрыялаў Брэсцкай абласной пракуратуры з дапамогай яе супрацоўнікаў Сяргея Аляксандравіча Дзікарава і Іны Іванаўны Ермаковай, а таксама старшыні камісіі пры Брэсцкім аблвыканкаме па адказнасці садзейнічання ў забеспячэнні правоў ахвяр палітычных рэпрэсій 20 – 80-ых гадоў і ўвекавечванні іх памяці Уладзіміра Рыгоравіча Панасюка.

1. Бычкоўскі Адам Карлавіч, нарадзіўся ў 1910 г. у в. Велута, бракёр Лунінецкага лясгаса. Арыштаваны 5.11.1940. Асуджаны 22.03.1941 да 8 гадоў ВПЛ. Рэабілітаваны 24.05.1989.
2. Бычкоўскі Антон Феліксавіч, нарадзіўся ў 1873 г. у в. Велута, селянін. Арыштаваны 14.08.1940. Асуджаны 9.01.1941 да 8 гадоў ВПЛ. Рэабілітаваны 31.07.1989.
3. Гардзюк Адам Дзям’янавіч, нарадзіўся ў 1895 г. у в. Велута, стараста вёскі ў перыяд Польшчы, потым — сялянін. Арыштаваны 14.08.1940. Асуджаны 10.02.1941 да 8 гадоў ВПЛ. Рэабілітаваны 27.05.1989.
4. Наварыч Аляксандр Іванавіч, нарадзіўся ў 1883 г. у в. Навасёлкі, селянін в. Велута. Арыштаваны 30.11.1940. Асуджаны 21.05.1941 да 5 гадоў ВПЛ. Рэабілітаваны 4.08.1989.
5. Рэцельскі Аляксандр Аляксандравіч, нарадзіўся ў 1900 г. у г. Ловіч (Польшча), настаўнік сельскай школы в. Велута. Арыштаваны 5.01.1941. Асуджаны 21.05.1941 да 8 гадоў ВПЛ. Рэабілітаваны 27.04.1989.
6. Хлуд Іван Калістратавіч, нарадзіўся ў 1902 г. у в. Велута, селянін. Арыштаваны 14.08.1940. Асуджаны 9.05.1941 да 8 гадоў ВПЛ. Рэабілітаваны 24.07.1989.

Маці-гераіні з в. Велута

1. Арэхва Марыя Іванаўна
2. Арэхва Анна Іванаўна
3. Арэхва Екацярына Сямёнаўна
4. Арэхва Марыя Барысаўна
5. Грыцкевіч Аляксандра Мікалаеўна
6. Зылевіч Праскоўя Васільеўна
7. Клімчук Вольга Іванаўна
8. Клімчук Ева Сяргееўна
9. Максімчык Фядора Рыгораўна
10. Хлуд Наталля Піліпаўна
11. Юрко Марыя Аляксандраўна

Храналогія асноўных дат:
1588 г. — уладальнікі в. Велута Станіслаў і Ганна Радзівілы.
1594 г. — уладальнік Станіслаў Кішка.
1603 г. — уладальнік Мікалай Кішка.
1613 г. — Ежы Самсон Падбярэзскі; в. Велута (60 двароў, 30 валок зямлі) належала маёнтку Кажан-Гарадок.
1793 г. — в. Велута Пінскага павета Мінскай губерні.
1795 г. — в. Велута, 68 двароў; належала маёнтку Кажан-Гарадок, меўся лесапільны завод.
1803 г. — пабудавана Свята-Троіцкая царква.
1852 г. — в. Велута належала памешчыку Друцка-Любецкаму.
1870 г. — У “Спісе населеных мясцін Мінскай губерніі” запісана в. Велута Лунінецкай воласці Пінскага ўезда, Вялуцкай сельскай грамады; разам з в. Ліпск належала да маёнтка кн. Друцкага-Любецкага, у в. Велута па рэвізіі 136 душ насельніцтва, належыць да прыходу Бастынскай царквы.
1873 г. — пачатак асушэння вакол в. Велута балот. І.І. Жылінскі.
1886 г. — “Велуто”, 46 двароў, 102 жыхары, валодалі князі Друцка-Любецкія.
1886 г. — адкрыта першая школа граматы для дзяцей.
1893 – 1915 гг. — валодалі князі Друцка-Любецкія: в. Велута, Пінскага павета. 61 дом, 134 жыхары, 406 валокаў зямлі.
1903 г. — будаўніцтва вузкакалейкі з Люшчы да Вялікіх Чучавіч.
1907 – 1915 гг. — гады існавання Вялуцкага народнага вучылішча.
1920 – 23 гг. — удзел жыхароў у грамадзянскай вайне.
1921 – 39 гг. — перыяд белапольскай акупацыі.
1939 г., верасень — уз’яднанне з Усходняй Беларуссю.
1939 г. — чэрвень 1941г. — першая савецкая школа, сельскі савет.
1941 – 8.07.1944 г. — нямецкая акупацыя, партызанскі рух.
8.07.1944 г. — вызваленне ад нямецка-фашыстскіх захопнікаў.
1944 – 54 гг. — дзейнасць Вялуцкага сельсавета Лунінецкага раёна Пінскай вобласці.
1949 – 56 гг. — калгас “Чырвоная Зорка”.
1956 – 66 гг. — в. Велута — брыгада калгаса “Шлях Леніна”.
1966 – 2003 гг. — калгас “Зара” (з 2003 г. — СВК «Велута»).
1989 г. — пабудова новай школы.
2006 г. — 120 год школе.
2008 г. — 420 год вёсцы Велута.

Тлумачэнне слоў

1. Абора — гаспадарчая пастройка для хатняй жывёлы.
2. Асьміна — 51 літр. Мера сыпучых рэчываў і вадкасцей у ВКЛ
3. Барон — агульны дваранскі тытул, уведзены Пятром І для вышэйшага саслоўя прыбалтыйскага дваранства нямецкага паходжання.
4. Бочка — 406,54 л. Мера сыпучых рэчываў і вадкасці ў ВКЛ.
5. Бязмен — даўняя ручная рычажная вага
6. Ваявода — кіраўнік мясцовай адміністрацыі ў ваяводстве; засядаў у сенаце Рэчы Паспалітай пасля 1569 г.; у Заходняй Беларусі ў 1921–1939 гг. — кіраўнік ваяводства.
7. Вёска — асноўны тып сельскага паселішча на Беларусі.
8. Валока — зямельная мера на Беларусі ў XVI–XX ст. = 20 дзесяцінам, альбо 21,36 га.
9. Воля (волька, вулька) — старадаўні тып сельскага паселішча, вызваленага ад падаткаў.
10. Вярста — мера даўжыні, роўная 1,07 км (500 сажаням)
11. Гаць (грэбля) — драўляны насціл на балоце.
12. Гарнец — мера вагі сыпучых і вадкіх рэчываў у ВКЛ = 2,823 літра.
13. Гонта — драўлянае пакрыццё ў форме невялікіх дошчачак дахаў дамоў.
14. Грабар — землякоп.
15. Двор — комплекс жылых і гаспадарчых пабудоў.
16. Дворышча — некалькі аб’яднаных сялянскіх гаспадарак у XV–XVI ст. называліся «сялом».
17. Дым — сялянскі двор у XIV–XVI ст.
18. Дзесяціна — зямельная мера плошчай 1,09 га.
19. Жывіца — смалістае рэчыва хвойных дрэў, з якіх вырабляюць каніфоль і скіпідар.
20. «Журавель» — калодежнае прыстасаванне для зачэрпвання вады.
21. Засек — месца ў клеці для засыпання збожжа, мукі.
22. Кварта — мера сыпучых рэчываў і вадкасці ў ВКЛ = 0,705 л.
23. Кватэрка — мера сыпучых рэчываў і вадкасці ў ВКЛ = 0,176 л.
24. Кашталян — камендант замка, памочнік ваяводы ў ВКЛ.
25. Курніца — хата з печай без коміна.
26. Локаць — мера даўжыні, роўная 46 см.
27. Морг — мера плошчы на Беларусі і ў Літве =0,71 га.
28. Нарубы — намагільныя бярвенні
29. Павець — навес, памяшканне для дроў на двары.
30. Павет — адміністрацыйна—тэрытарыяльная адзінка ў ВКЛ.
31. Пагост — вясковыя могілкі.
32. Пуд — старажытная мера вагі = 16,38кг.
33. Полаці — дашчаты ляжанак ля печы для адпачынку.
34. Парабак — некваліфікаваны ці малакваліфікаваны работнік на Беларусі у XVIII – першай палове XIX ст.
35. Падсочка — спосаб атрымання жывіцы з хвойных дрэў.
36. Тартак — лесапільня.
37. Тапаніміка — навука, што вывучае геаграфічныя назвы.
38. Фунт — мера вагі ў ВКЛ = ад 360 да 450 грамаў.
39. Сажань — мера даўжыні = 2,13 метра.
40. Сені — прыбудова для дома з боку дзвярэй.
41. Сяло — аб’яднанне некалькіх двароў, старадаўні тып паселішчаў.
42. Чарэнь — ляжанка на печы.
43. Чвэрць = карэц — мера сыпучых рэчываў і вадкасці ў ВКЛ = 101,6 л.
44. Чэлядзь — слугі, работнікі, якія жылі і працавалі ў дварах феадалаў на Беларусі ў ВКЛ.
45. Чынш — натуральны альбо грашовы падатак.

Выкарыстаныя крыніцы

1. А.М. Кулагін. “Праваслаўныя храмы на Беларусі”. Энцыклапедычны даведнік. Мінск, 2001.
2. А.М. Ненадавец. “Брэстчына”. Мінск, 1995.
3. “Памяць. Лунінецкі раён”. Мінск, 1995.
4. П.М. Шпілеўскі. “Падарожжа па Палессю і Беларускаму краю”. Мінск, 2004.
5. Г.Р. Шыкулова, Л.У. Языковіч. “Атлас гісторыі Беларусі”. Мінск, 2004.
6. “Этнаграфія Беларусі”. Мінск, 1989.
7. “Беларуская СССР. Кароткая энцыклапедыя”. Том IV. Мінск, 1981.
8. В.С. Цітоў. “Народная культура Беларусі”. Мінск, 2004.
9. В.С. Цітоў. “Этнаграфічная спадчына”. І, ІІ часткі. Мінск, 2001 г.
10. Артыкулы з газет “Лунінецкія навіны”, “Информ-прогулка”.
11. А.Т. Федарук «Старажытныя сядзібы Берасцейшчыны». Мінск, 2004.
12. «Вялікае княства Літоўскае». Том 1. /Г.П. Пашкоў. Мінск, БЭ, 2005.

Літаратурна-мастацкае выданне
Велута
Артыкулы, нарысы, эцюды публіцыстыкі
Аўтар-складальнік Панасюк Іван Аляксеевіч

Адказны за выданне I.А. Панасюк
Камп'ютэрны дызайн і вёрстка — Аляксандр Коўка.
Фотаздымкі — Іван Панасюк, Дзям'ян Драбовіч, Рыгор Жук, Тамара Соц.

Падпісана да друку з арыгінал-макета заказчыка 03.11.2006.
Тыраж 250. Заказ 5339.

Выдавец і паліграфічнае выкананне
КУП «Пинская региональная типография»
ЛИ № 02330/0133224 ад 30.04.2004 г.
ЛП № 02330/0056873 ад 30.04.2004 г.
225710, г. Пінск, вул. Леніна, 42.

На верх старонкі