| | ВелутаМоўныя словы велуцян- “Булба” — бульба
- “Брыда” — нялюбы
- “Вона” — яна
- “Варон лавіць” — быць няўважлівым
- “Вычухацца” — акрыяць ад хваробы
- “Выпаліць у вочы” — сказаць праўду
- “Віш”— няскошаная трава позняй восенню.
- “Вілкі” — прылада браць чыгун з печы
- “Вышкрабок” — апошняе дзіцё ў сям’і
- “Выдрыпеньвацца” — задавацца, хаця гэтага няварты
- “Гаршчок лабаты” — слабы да вучобы
- “Гыркнуць” — злосліва пакрыкваць
- “Галёкаць” — хадзіць без патрэбы
- “Галава курыная” — забыўны, неразумны чалавек
- “Гадзючае гняздо” — небяспечная, шкодная сям’я
- “Гад печаны” — шкодны чалавек
- “Галя” — адкрытае месца ў полі
- “Грэбень” — прылада часаць (валасы), лён
- “Дамоўка” — новая хата
- “Драбіна” — лесвіца
- “Дыба” — высокі, сутулы
- “Дрыпаць, дыбаць” — нязграбна ісці
- “Дуцца” — злавацца
- “Дубіна” — цвердалобы; тупы і ўпарты чалавек
- “Доўбня” — дурнаваты чалавек
- “Дзялок” — вельмі хітры чалавек
- “Да фені” — бесклопатна, абыякава
- “З’ехаць з глузду” — нашкодзіць каму-небудзь
- “Золіць вочы” — ад слова “зала” — надакучаць каму-небудзь
- “Засекі” — месца для карняплодаў і агародніны
- “Задрыпаны” — нікчэмны, нядбалы чалавек
- “Задарма” — бясплатна
- “За гэ” — на дурняка, бясплатна
- “Кабан” — певень
- “Крышаны” — бульбяны суп
- “Кам’які” — бульбяная каша
- “Кулеш” — малочны суп з прасяной крупы
- “Кароніць” — паважаць
- “Каратыш” — чалавек невысокага росту
- “Круцёлка” — легкадумная жанчына
- “Капач” — лянівы, брудны чалавек
- “Каліта” — сумка з даматканага палатна
- “Куфар” — сундук
- “Кізок” — вышкі, чардак у хляве
- “Кавеня” — качарга
- “Кастопак” — стаптаны лапаць
- “Квас” — ежа з грыбамі, уюнамі і чырвоным бураком
- “Ключ” — жордка для чарпання вады
- “Калёсы” — воз
- “Кубак” — кружка для вадкасці
- “Каснічок” — рознакаляровы шнурок
- “Косы” — валасы
- “Лецен” — сені, прыбудова к хаце
- “Лузан” — дужы, але гультай
- “Ліку няма” — вельмі многа
- “Лафа” — выгада, дармаўшчына
- “Ляма” — павольная гаворка
- “Ляпу разявіў” — адкрыў рот і крычыць
- “Махны” — вельмі вялікі
- “Мэшкаць” — запаволена рухацца
- “Макацер” — гліняны посуд для малака
- “Мондры” — вельмі хітры
- “Мохры” — каранкі
- “Мэтцы” — пруткі для нанізвання ўюноў
- “Наровіць” — гадзіць, згаджацца
- “Непрыкаяны” — недаступны, сам не свой
- “Нагавіцы” — штаны
- “Обжыдае” — чакае
- “Островец” — маладое сучкаватае дрэва вышынёй 4 – 5 м, таўшчынёю 4 – 5 см, для стажка патрэбна 12 – 16 штук
- “Падыбаць” — ісці побач
- “Попраўдохі” — праца ў дзённы час
- “Плёты” — каляровыя касічкі, якія заплятаюць у вянок маладой
- “Паўзнік” — пруцікі балотнай вярбы на верх стажка
- “Пастол(і)ы” — лапці з ліпавага лыка
- “Пацьвельваць” — дразніць
- “Пачонка” — мякаць гарбуза прыгатаваная ў печы
- “Патапцы” — кавалачкі хлеба ў салодкай вадзе
- “Пральнік” — для выбівання даматканай бялізны і семя ільну
- “Покуць” — галоўны вугал у хаце пад вобразамі
- “Растарэкваць” — гаварыць
- “Сматны” — смачны
- “Саган” — алюмініевы чыгун
- “Седала” — селішча, дзе стаіць хата
- “Снаваць” — хадзіць (узад, уперад) туды-сюды
- “Саломны” — салёны
- “Сцёпка” — кладоўка; камора
- “Счэзнуць” — прапасці
- “Саладуха” — запараная кіпнем тонкая жытняя мука, дабаўляецца цукар, дрожжы. Настойваецца 2 нядзелі. Смачная, стымулюючая да працы ежа
- “Тавар” — статак кароў
- “Услон” — 1 – 1,5-мятровая лава
- “Чарэн” — ляжок на печы
- “Чапяла” — прылада браць патэльню
- “Шастун” — набіўны саломай матрац
- “Шопа” — дрывотня.
|
|